Akredytacja Kujawsko-Pomorskiego Kuratora Oświaty decyzja nr (WEPSiP.546.6.2020.KM)
kpcen facebook kpcen youtube kpcen instagram KPCEN linkedin
kpcen bip

Wakacyjne czytanie – „Kosmiczny statek: Ziemia”

27.07.2023

dr Krzysztof Rochowicz

Kosmiczny statek: Ziemia

W 1969 roku wydana została książka jednego z najbardziej postępowych wizjonerów XX wieku, Richarda Buckminster Fullera, zatytułowana Statek kosmiczny Ziemia. Przez wielu uważany za Leonarda da Vinci naszych czasów, ten amerykański architekt, wynalazca, ekolog i filantrop, starał się obudzić w ludziach świadomość kruchości naszej planety i jej ograniczonych zasobów. Rozwinięta przez niego koncepcja „Statku kosmicznego Ziemia” odbija się dziś szczególnie alarmującym echem, przypominając nam o tym, że wszyscy jesteśmy od siebie zależni i wzajemnie połączeni.

Nie przypadkiem książka i koncepcja powstały w roku 1969, tuż po opublikowaniu fotografii „Earthrise”, określanej jako najbardziej wpływowe zdjęcie, jakie kiedykolwiek zrobiono.

 

We fragmencie nagrania z 24 grudnia 1968 r. z pokładu statku Apollo 8 dowódca misji Frank Borman woła do kolegów: „O mój Boże! Zobaczcie ten widok. Ziemia wschodzi. To jest piękne”.Ale nie tylko o sam urok tej scenerii tu chodzi. Było to symboliczne postawienie Ziemi w roli niezbyt wielkiego, otoczonego niezauważalnie cienką warstwą atmosfery, ciała niebieskiego – kosmicznego domu dla (wówczas) 3,5 miliarda ludzi…

W wywiadzie dla tygodnika „Life”, tuż przed swoim lotem na Księżyc, Neil Armstrong mówi:

Kiedy spogląda się na Ziemię z Księżyca, prawie nie widać atmosfery – jej warstwa jest tak cienka, stanowi na tyle drobną część Ziemi, że w ogóle nie zauważa się jej obecności. To powinno na każdym zrobić wrażenie. Atmosfera Ziemi to bogactwo naturalne na wyczerpaniu. Będziemy musieli się nauczyć ją oszczędzać i mądrze z niej korzystać. Na dole, w środku tłumu, człowiek zdaje sobie sprawę z obecności atmosfery, wydaje się wystarczająca, więc nie trzeba o niej myśleć. Jednak inny punkt widzenia być może pozwoli nam pojąć, dlaczego mamy powody do zmartwienia.

I tak minęło ponad pół wieku. Dziś wszyscy chyba zauważamy nawet na naszym podwórku dziwne zjawiska pogodowe – burze z wyładowaniami w styczniu, prawie brak śniegu zimą, tygodnie bez deszczu. Bezkarne eksploatowanie zasobów Ziemi doprowadziło do zmian, którym chyba nie sposób już zaprzeczać, a które pewno będą się nasilać. Zmarnowano dziesiątki lat – bo przecież widok Ziemi z kosmosu, z porażająco cienką atmosferą i śmiertelnym chłodem międzyplanetarnej przestrzeni, powinien nie tylko astronautom uświadomić, o co tak naprawdę trzeba zawalczyć.

Czytaj dalej

Artykuł został opublikowany w „UczMy” z tematem przewodnim „Misja Ziemia”: „UczMy” 2022, nr 4(46), s. 10-13.

 

 R. de Graaf, Statek kosmiczny Ziemia – Architektura a katastrofa klimatu 4 [67] 2019 https://autoportret.pl/artykuly/statek-kosmiczny-ziemia/

Ostatnie aktualności
I Kujawsko-Pomorskie Ekoforum dla Nauczycieli „Budujemy przyszłość, chronimy klimat!”
05.05.2025 czytaj...
Szkolimy się dla Was
06.05.2025 czytaj...
Gala Konkursu na działania edukacyjne „Wokół historii regionu"
02.05.2025 czytaj...
Edukacja na miarę XXI wieku ze Zintegrowaną Platformą Edukacyjną - relacja
30.04.2025 czytaj...
Dzień Książki i Praw Autorskich - relacja
15.04.2025 czytaj...